Zoeken in deze blog

maandag 26 september 2016

Met de helios naar de hei

 
 
In augustus gingen Loes en ik naar Lemele voor de bloeiende heide. Als je dan zoals wij een helioslensje meeneemt, dan maakt het niet uit waar je naar de hei gaat, want aan een paar vierkante meters heb je voldoende.
 
 
Veel ervaring met het lensje hebben we op dat moment nog niet. We proberen het met 1 tussenring, al snel wordt die vervangen door een ander formaat of er komen 1 of 2 ringen bij of ze gaan er allemaal tussenuit. Het wil in het begin nog niet echt vlotten. Geen nood we hebben een paar avonden de tijd.
 

Vooral de scherpte is een probleem. Aanvankelijk ben ik enthousiast over mijn foto's, maar als ik ze goed bekijk blijkt de scherpte echt tekort te schieten. Het scherptegebied is ook zo klein.


Toch zie ik wel mogelijkheden. Met een statief werken zou beter zijn. Ik heb het geprobeerd, maar zie dan maar eens het licht te vangen zoals je dat hebben wil. Onbegonnen werk. Of hoe voorkom je tegen het web te stoten met die lange poten, want je moet wel dichtbij komen.


De vakantiedagen in Lemele hebben een mooie aanzet gegeven om thuis nog een paar keer op stap te gaan. Een paar heidestruikjes zijn zo gevonden en spinnenwebben zijn er nu ook volop. Een heerlijke combi, zeker als er ook nog dauwdruppels aan het web hangen.


De helios heeft zo'n mooi bokeh, dat vooral bij druppels zo goed tot zijn recht komt.


De bloeiende heide geeft kleur aan het beeld.


Na elk bezoekje aan de hei zitten er wel een paar plaatjes tussen die me bevallen.




Bij de laatste foto is de heide uit het beeld verdwenen. Inmiddels vond ik het tijd worden om ze eens te plaatsen. De hei is uitgebloeid en volgens de kalender komt de herfst eraan. Een jaargetijde waarbij de helios zeker gebruikt zal gaan worden.



vrijdag 9 september 2016

Een hutje op de hei


 
 
In augustus bloeit de heide, een mooie bestemming voor een midweekje vakantie met Loes. Maar waar gaan we naar de hei? Lemele schijnt mooi te zijn en daar ligt ook vogelhut 3 van Han Bouwmeester. Dat lijkt een ideale combinatie. Maar dan wordt het echt zomer en stijgt de temperatuur tot boven de 30 graden.
Heerlijk vakantieweer, maar voor fotografie veel te veel van het goede. 
 

Ons huisje ligt dichtbij en we besluiten de vroege en late uurtjes te gebruiken.
De hut ligt in een heidegebied en we dromen van foto's van vogels omgeven door wolken paarse hei. Waar we niet voor gaan is de bekende "vogel op een tak" hut-foto. Als de toch enigszins bijzondere kruisbek op een takje plaatsneemt, kan ik het niet laten en knip ik toch, maar echt blij word ik niet van deze foto. 
De hut ligt mooi en het licht is vroeg en laat op de dag prachtig.




 
Als een koolmeesje voor de vijver, dicht bij de hut in de schaduw gaat zitten, kan ik hem nog net helemaal erop krijgen.
 
We vinden het moeilijk de setting aan te passen naar onze zin. Het felle zonlicht bijt het hout uit van de twee kale bomen achter de vijver. Het hout weerspiegelt ook nog in de vijver.
Lastig.

 
In de latere uurtjes van de dag is het licht fantastisch. Het water verandert in vloeibaar goud. Dol enthousiast knippen we onze geheugenkaarten vol met badderende vogeltjes. De meesjes komen zelfs in groepjes spetteren. Maar o wat wordt de achtergrond druk, dat tempert onze geestdrift behoorlijk.
  
 
 


 
Dit vrolijke geelgorsje, dat huppelt van plezier maakt weer veel goed. Zo veel waterpret in deze hitte werkt aanstekelijk.
 
 
 
 



 
Door deze foto wat donker af te werken vind ik hem wel sfeer krijgen.  
 

We merken dat vogelhut-fotografie goed werkt bij foto's die je flink inzoomt. Maar zodra je er meer omgeving bij wilt hebben wordt dat een stuk lastiger. Het voordeel van een hut is dat je in een relatief korte tijd mooie soorten te zien kunt krijgen en soms leuk vogelgedrag kunt waarnemen.
Het blijft dus afwegen wat je wilt.
 
De laatste foto heb ik opnieuw bewerkt, zoals Loes opmerkte was hij nogal grauw (blauw)